Hoe mooi zou het zijn? Als 2015 een jaar blijkt te zijn waarin treinen op tijd rijden en bussen voor je stoppen. Een jaar waarin politici woord houden, maar toch flexibel kunnen zijn. Een jaar waarin mensen die in een gammel bootje zijn gestapt om een vreselijke situatie te ontvluchten hier welkom zijn. Een jaar waarin iedereen de zorg krijgt die hij/zij nodig heeft.
Een jaar waarin het einde van de ‘Piekema-reclames’ niet meer aandacht krijgt dan de levenslange gevangenisstraf van een Chinees-Oeigoerse hoogleraar. Waarin een gijzeling in Sydney waarbij drie doden vallen niet méér aandacht krijgt dan een aanval op een school in Afghanistan waarbij 132 kinderen worden vermoord. Liefst een jaar waarin mensen elkaar helemaal niet naar het leven staan, maar dat zal er wel nooit van komen.
Hoe dan ook, ik wens jullie en mezelf een 2015 vol oprechte complimenten, onverwachte ontmoetingen, feestelijke verrassingen, rustige buren, goede vrienden, gevierde successen en mooie woorden. Vooral mooie woorden. Maar geen loze woorden. Woorden met inhoud. Gemeende woorden.
Ik hoop veel van die mooie woorden voor anderen op papier te mogen zetten. Voor nu sluit ik af met een geschreven (maar daardoor niet minder gemeend) cliché: Gelukkig Nieuwjaar!
Bij het bekijken van je website voor de bijeenkomst van ons woman to woman netwerk lees ik deze blog. Je verwoordt prachtig wat ook mijn gedachten zijn!
Een reactie die bijna 6 jaar op zich laat wachten. Oeps. Dankjewel voor jouw woorden José. Helaas blijkt dat wat ik voor 2015 wenste nog steeds helemaal van toepassing voor 2021. Al is er natuurlijk één grote wens voor 2021 waarvan we in 2015 het bestaan nog niet wisten.